Od blisko 30 lat na całym świecie 3 grudnia obchodzony jest Światowy Dzień Osób Niepełnosprawnych. Celem tego święta jest zwiększenie świadomości publicznej na temat ograniczeń, z jakimi borykają się osoby z niepełnosprawnościami i potrzeby konkretnych działań w kierunku ich likwidowania.
Światowy Dzień Osób Niepełnosprawnych ustanowiono w 1992 roku. Wówczas Zgromadzenie Ogólne ONZ wyznaczyło cykl corocznych podsumowań w krajach członkowskich i wytyczenie działań, umożliwiających pełne uczestnictwo osób niepełnosprawnych w życiu społecznym, gospodarczym, politycznym i kulturalnym.
Niepełnosprawność w medycynie określana jest jako długotrwały stan, w którym występują ograniczenia w funkcjonowaniu człowieka, wynikające z obniżenia sprawności fizycznej lub psychicznej albo odchyleń w budowie i funkcjonowaniu organizmu.
U Polaków najczęstsze jej przyczyny to choroby układu krążenia, narządów ruchu i schorzenia neurologiczne.
Czego najbardziej potrzeba osobom z niepełnosprawnością?
- odpowiedniego podejścia dla efektywnej edukacji,
- regulacji w sferze zawodowej,
- przestrzeni publicznej w życiu codziennym w odpowiedzi na potrzeby związane z konkretną odmiennością.
W 2006 roku na Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych przyjęto Konwencję Praw Osób Żyjących z Niepełnosprawnością.
Konwencja powstała by w jeszcze skuteczniejszy sposób chronić prawa osób niepełnosprawnych, m.in. do wolności i bezpieczeństwa, swobody poruszania się, niezależnego życia, ochrony zdrowia, życia prywatnego i rodzinnego, jak również do edukacji oraz udziału w życiu politycznym i kulturalnym.