Obchodzony w tym roku 28 marca Wielki Czwartek jest pamiątką Ostatniej Wieczerzy oraz rozpoczęciem Triduum Paschalnego w Kościele katolickim. W ten dzień w sposób uroczysty rozpoczyna się najważniejsze wydarzenie w roku liturgicznym. W kościołach odprawiana jest Msza Wieczerzy Pańskiej, która ma na celu upamiętnienie ustanowienia przez Jezusa Chrystusa dwóch sakramentów: kapłaństwa i eucharystii.
Triduum Paschalne
Tradycja Kościoła rzymskokatolickiego określa Triduum jako trzy etapy misterium Odkupienia przez Jezusa Chrystusa. Wielki Czwartek to pierwszy z etapów – upamiętniający ostatnią, pożegnalną ucztę – będącą zapowiedzią ofiary Zbawiciela. Drugim etapem są wydarzenia Wielkiego Piątku, czyli męki Syna Bożego zakończonej śmiercią na krzyżu. Etap trzeci to spoczynek w grobie i zmartwychwstanie, związane z Wielką Sobotą.
Triduum Paschalne to najważniejsze wydarzenie w roku liturgicznym Kościoła katolickiego. Dla wierzących jest to wyjątkowy czas, w którym celebracja liturgii w perspektywie wiary zrównuje się z wydarzeniami sprzed dwóch tysięcy lat, czyli czasów w których żył Jezus Chrystus. Liturgia Triduum Paschalnego jest bogata w gesty i symbole, będące owocem wielu wieków życia wspólnoty.
Wielki Czwartek
Czwartek przed Wielkanocą jest pamiątką Ostatniej Wieczerzy, podczas której Jezus Chrystus podzielił się ze swoimi uczniami chlebem i winem. W sposób symboliczny ustanowił wtedy sakrament kapłaństwa i eucharystii. Zwracając się do dwunastu apostołów zapowiedział również zdradę jednego z nich oraz swoją męczeńską śmierć na krzyżu. Jego proroctwo spełniło się tuż po wieczerzy, kolejnego dnia w Wielki Piątek.
W Wielki Czwartek rano odprawiana jest Msza Krzyżma Świętego. W jej trakcie biskup dokonuje poświęcenia olejów oraz udziela błogosławieństwa osobom dorosłym, które przygotowują się do przyjęcia chrztu – katechumenom. Kulminacją uroczystości w tym dniu jest odprawiana wieczorem Liturgia Wieczerzy Pańskiej. To wydarzenie kończy okres Wielkiego Postu, tym samym otwierając czas Triduum Paschalnego. W trakcie nabożeństwa po raz pierwszy od Środy Popielcowej odśpiewany jest hymn „Chwała na wysokości”, któremu wtórują dźwięki dzwonów kościelnych. Na zakończenie Mszy, Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do ciemnicy – jest to zwyczaj symbolizujący odarcie Jezusa z szat.
Elementem tradycji Wielkiego Czwartku jest również obrzęd mycia nóg – ten gest zazwyczaj wykonuje się wobec osób ubogich lub starszych. Niegdyś w Polsce robili to biskupi, a czasem nawet królowie. Taki gest wykonał chociażby Zygmunt III Waza, a symbolizował on miłość do bliźniego, pokorę oraz braterstwo.
